Leave Your Message
Oxytocine injectie

Verloskunde en Gynaecologie

Oxytocine injectie

Oxytocine-injectie is een cruciaal farmaceutisch middel dat in de verloskunde wordt gebruikt voor het inleiden van de bevalling, het vergroten van de vastgelopen bevalling en het behandelen van postpartumbloedingen (PPH). Als synthetische analoog van het natuurlijk voorkomende hormoon oxytocine speelt het een cruciale rol bij het vergemakkelijken van de bevalling en het garanderen van de veiligheid van de moeder na de bevalling door het bevorderen van baarmoedercontracties, waardoor het bevallingsproces wordt bevorderd en het risico op overmatig bloeden na de bevalling wordt verminderd.

    Productomschrijving

    Chemische samenstelling:
    Oxytocine-injectie is een synthetische vorm van oxytocine, een peptidehormoon dat van nature door de hypofyse wordt geproduceerd. De synthetische versie bootst de werking van natuurlijke oxytocine na door zich te binden aan oxytocinereceptoren op de baarmoederspier, waardoor contracties worden geïnduceerd.
    Werkingsmechanisme:
    Het primaire mechanisme waarmee oxytocine-injectie werkt, is door de stimulatie van contracties van de gladde spieren van de baarmoeder. Deze actie is van cruciaal belang voor het op gang brengen van de bevalling in gevallen waarin deze niet op natuurlijke wijze begint, het bevorderen van de bevalling wanneer de weeën zwak of ineffectief zijn, en het beheersen van postpartumbloedingen door de baarmoeder na de bevalling samen te trekken.
    Aanwijzingen en gebruik:
    Oxytocine-injectie is geïndiceerd voor de inductie van de bevalling bij zwangere vrouwen met medische indicaties voor het op gang brengen van de bevalling, zoals pre-eclampsie of foetale nood. Het wordt ook gebruikt om de arbeid te vergroten in gevallen van vastgelopen arbeidsvooruitgang. Bovendien wordt het gebruikt bij de behandeling van PPH, een belangrijke oorzaak van moedersterfte wereldwijd.
    Administratie en dosering:
    De toediening van oxytocine-injectie kan variëren, afhankelijk van het gebruik ervan. Voor inductie of vergroting van de bevalling wordt het doorgaans intraveneus toegediend, waarbij de dosering zorgvuldig wordt gecontroleerd om de contractie-intensiteit te beheersen zonder de veiligheid van moeder of foetus in gevaar te brengen. Voor PPH-behandeling kan het intramusculair of intraveneus worden toegediend, afhankelijk van de klinische omstandigheden en institutionele protocollen.
    Werkzaamheid en resultaten:
    Studies en de klinische praktijk hebben de werkzaamheid van oxytocine-injectie aangetoond bij het verkorten van de bevallingsduur en bij het effectief behandelen van PPH. Door sterke en regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder te bevorderen, helpt het bij het bevallingsproces en minimaliseert het het risico op bloedingen na de bevalling.
    Bijwerkingen:
    Hoewel over het algemeen veilig, kan oxytocine-injectie bijwerkingen hebben, waaronder maar niet beperkt tot waterintoxicatie vanwege de antidiuretische effecten, hyperstimulatie van de baarmoeder die de oxygenatie van de foetus in gevaar kan brengen, en zeldzame allergische reacties. Zorgvuldige monitoring van de moeder en de foetus is essentieel tijdens de toediening.
    Contra-indicaties en voorzorgsmaatregelen:
    Oxytocine mag in bepaalde situaties niet worden gebruikt, zoals bij vrouwen met een aanzienlijke disproportionering van het hoofdbekken, een ongunstige foetushouding die niet mogelijk is zonder chirurgische ingreep, of in gevallen van ernstige foetale nood waarbij onmiddellijke bevalling noodzakelijk is. Het is ook gecontra-indiceerd bij vrouwen met overgevoeligheid voor oxytocine.

    Leave Your Message